Featured
Í gegnum tíðina hafa ferðabækur og ferðalýsingar verið vinsælt lesefni á borðum landsmanna og oftar en ekki hafa þær lýsingar varpað ævintýralegum bjarma á sögu og menningu þjóðarinnar. Þá hafa Íslendingar verið misánægðir með þessar frásagnir og höfundarnir stundum sætt harðri gagnrýni og fengið óvæginn dóm fyrir sögur af landi og þjóð.
Hér verður fjallað um ferðabækur tveggja ólíkra kvenna sem lögðu í ferðalag um Ísland á seinni hluta 19. aldar og fyrri hluta 20. aldar. Annarsvegar bókina Nordlandfahrt. Eine Reise nach Skandinavien und Island im Jahre 1845, eftir Idu Pfeiffer og hinsvegar Ísafold. Reisebilder aus Island eftir Inu von Grumbkow. Segja má að þessar tvær konur hafi verið frumkvöðlar á sínu sviði og ef til vill ekki hlotið sanngjarna umfjöllun um verk sín á sínum tíma.
Í dag byggja mörg ríki heims afkomu sína á iðnaði. Iðnaður krefst hinsvegar gríðarlegrar vatnsnotkunar. Aukin vatnsnotkun dregur úr framboði fersk vatns sem hefur þær afleiðingar að lífríki ákveðinna tegunda deyr út og smám saman hefur sú þróun áhrif sem við verðum vör við, jafnvel á næstu árum. Í beinu framhaldi af þessu er ljóst að nú þurfa ríki heims að líta sér nær og sporna við fótum, brýnt er að dregið verði úr allri vatnsnotkun og fundnar leiðir til að nýta vatnið á farsælan hátt. Hér er farið stuttlega yfir stöðuna og greint frá störfum Söndru Postel sem er í forsvari fyrir Global Water Policy Project.
Alfred C. Kinsey fæddist árið 1894 og dó 62 ára að aldri árið 1956. Hann var bandarískur og frumkvöðull á sínu sviði. Feril sinn hóf hann sem skordýra- og plöntufræðingur, en fékk að margra áliti aldrei þá viðurkenningu sem hann átti skilið fyrir þau verk sem hann vann á þeim vettvangi. Hinsvegar er Kinsey einna þekktastur fyrir að vera fyrsti lærði kynfræðingur mannkynssögunnar og fyrir útgáfu bókanna Sexual Behavior in the Human Male (1948) and Sexual Behavior in the Human Female (1953).
Stundum er því haldið fram að því einfaldari sem hlutirnir eru því betri séu þeir. Margt getur verið til í því. Þó má árétta að allt sem er einfalt þarfnast utanumhalds og undirbúnings, hugmyndir kvikna ekki af sjálfum sér og allt þarfnast ákveðinnar hugsunar og viðbúnaðar.
Selir eru ekki óalgengir við Íslandsstrendur og oft gaman af þessum forvitnu en oft á tíðum styggu skepnum. Þá er til ýmiskonar fróðleikur um seli og ótal þjóðsögur tengjast þessum skemmtilegu dýrum.
Að ferðast um Ísland með börnum getur verið afskaplega skemmtilegt og gefandi. Þá má í augum barna oft á tíðum sjá óbifandi áhuga, viðkvæmni og sannan fróðleiksþorsta. Margt vekur eftirtekt og ýmislegt er forvitnilegt.
Draumar, þrár og óskir, ólíkar frá einum manni til annars, en allar stefna í sömu átt, að bættu og hamingjuríkara lífi. Margt og mikið hefur verið rætt og ritað um hvernig fanga skuli veruleikann þannig að úr verði farsæld og velfarnaður. Hér á eftir fara heilabrot og pælingar um hamingjuna
Til forna var hagur Íslendinga að mestu kominn undir tíðarfarinu. Þá var engin furða þó að menn gerðu sér far um að ráða í veður á einn eða annan hátt. Sumir lögðu sig fram um að skoða hátterni hrafnsins á meðan aðrir lásu í garnir og gátu þannig séð fyrir um góða eða slæma tíð. Nú til dags notum við gervitungl í sama tilgangi, þó sennilega með meiri áreiðanleika.
Í júlí árið 1943 sat George H. Smith hermaður í bandaríska skipaflotanum í gúmmíbát úti á rúmsjó, þá staddur norðaustur af Ástralíu við Salomoneyjar. Hann var þyrstur og velti því fyrir sér afhverju mannveran hefði ekki þann hæfileika að geta drukkið saltan sjó.